równoległy

równoległy
równoległy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'jednakowo oddalony od czegoś we wszystkich punktach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Linie równoległe. Równoległe ulice, tory. Równoległe pasy na jezdni. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'jednakowy pod jakimś względem; analogiczny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Równoległe oddziały przedszkolne, klasy, kursy, grupy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przebiegający w tym samym czasie; równoczesny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Równoległe działania wojenne na wszystkich frontach. Równoległe negocjacje. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • równoległy — 1. «ciągnący się wzdłuż czegoś stale w tej samej odległości» Odcinki, ulice równoległe. Szosa jest równoległa do torów. Płaszczyzny równoległe. Proste równoległe. ∆ techn. Połączenie równoległe «połączenie elementów (np. oporników elektrycznych)… …   Słownik języka polskiego

  • poziomy — «równoległy do podstawy, do ziemi; prostopadły do pionu» Linie poziome. Płaszczyzna pozioma. Rzut poziomy. Tkanina w poziome pasy. Wyrobiska poziome. przen. «niewzniosły, pospolity, przeciętny, przyziemny» Poziome dążenia, pobudki …   Słownik języka polskiego

  • dwurząd — m IV, D. dwurządrzędu, Ms. dwurządrzędzie; lm M. dwurządrzędy «dwa rzędy uszeregowane jeden za drugim; podwójny, równoległy rząd» Zbiórka w dwurzędzie …   Słownik języka polskiego

  • paralelny — «trwający, zachodzący jednocześnie z czymś drugim; równoległy, równorzędny, analogiczny» Paralelny rozwój. Paralelne zjawiska. Paralelne wątki komediowe. ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • przesuwnica — ż II, DCMs. przesuwnicacy; lm D. przesuwnicaic techn. «w kolejowych zakładach naprawczych, w kopalniach itp.: urządzenie do przenoszenia pojazdu szynowego z jednego toru na drugi, równoległy do niego; rodzaj platformy z odcinkiem toru kolejowego …   Słownik języka polskiego

  • rewa — ż IV, CMs. rewawie; lm D. rew mors. «podwodny wał piasku występujący z reguły na wszystkich wybrzeżach piaszczystych, równoległy lub skośny do linii brzegowej» …   Słownik języka polskiego

  • równolegle — 1. przysłów. od równoległy w zn. 1 Deski ułożone równolegle. Ulice usytuowane równolegle. Tory biegły równolegle do szosy. Iść równolegle z kimś. 2. pot. «jednocześnie» Równolegle z angielskim uczył się francuskiego …   Słownik języka polskiego

  • równoległość — ż V, DCMs. równoległośćści, blm rzecz. od równoległy w zn. 1 Równoległość linii, odcinków. Równoległość dróg …   Słownik języka polskiego

  • współrzędny — «istniejący jednocześnie obok drugiego takiego samego; równorzędny, jednakowy, równoległy, jednoczesny» Współrzędne działanie. Współrzędna uprawa dwu gatunków roślin. Hotele współrzędnej kategorii. ∆ jęz. Zdanie współrzędne «jedno ze zdań… …   Słownik języka polskiego

  • horyzontalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} równoległy do horyzontu, zgodny z linią horyzontu; poziomy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozycja horyzontalna. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”